Testament! Mądrość głupca

Mój przyjacielu, wczoraj dzwoniłeś do mnie, szukając pocieszenia. Zaskoczyło mnie to, co powiedziałeś. Dotknęło mnie to do głębi serca. Jak możesz mieć zaufanie do mnie mądrego głupca? W jaki sposób możesz czuć pocieszenie płynące z moich słów? Wydaje mi się to niemożliwe, że mogę pocieszać ja, który mam potrzebę bycia pocieszanym. Powiedziałeś, że jestem mądry. Ja mądry? Przeżyłem życie jak głupiec. Ciekawe – głupiec, który pociesza «głupca». Było to spotkanie głupców. Pierwszy «głupiec» myślał, że drugi jest mądry; drugi natomiast wiedział, że jest głupcem. Przez chwilę poczułem uderzenie wody sodowej do głowy – «głupiec» nazwał mnie mądrym! Lecz od razu wróciłem na ziemię. Ocena «głupca» jakie ma znaczenie? Nie ma znaczenia! Jedyne zdanie, które się liczy, to Tego, który wie wszystko. Niedługo będę przed Nim i poznam do głębi moją głupotę, którą On zastąpi swoją mądrością. Z głupca stanę się mądrym na wieki. Stanie się to jedynie dzięki Niemu, który z każdego zła jest w stanie wyprowadzić dobro.